CÊMÈNG

CÊMÈNG

Cariyosipun, ana anak kucing kang elok rupane, wulune mengkilat kanthi telung macem warna. Ananging induke elik lan kuru katambahan matane wuta siji. Mula si anak kucing isin ngakoni ibune. Banjur duwe pikiran luwih apik ngakoni Srengenge kang gagah lan endah dadi ibune.

Banjur si anak kucing ngomong karo Srengenge : “Hai, srengenge, kowe bakal takdadekke ibuku, amarga ing donya iki kowe sing paling gagah perkasa”

“Ana kang luwih gagah lan sekti tinimbang aku, yaiku awan. Yen awan wes nutupi aku bakal ilang cahyaku” Wangsulane srengenge.

Si anak kucing banjur lunga marang awan lan ngomong “Hai awan, kowe bakal dadi ibuku, merga kowe luwih gagah tinimbang srengenge”.

Awan mangsuli , “Woi anak kucing, yen kowe golek ibu sing gagah, ana sing luwih gagah tinimbang aku, ya kuwi gunung. Yen aku cerak gunung mesti ditahan saengga ora bisa maju meneh”.

Tanpa kesel si anak kucing lunga marang gunung “Gunung, kowe dadi ibuku ya? Merga kowe luwih gagah tinimbang awan”.

Gunung nyaut “Ana meneh sing luwih gagah tinimbang aku cing ! ya kuwi kebo. Yen wetengku disruduk nagnggo sungune bakal mbrodhol isine awake, mending kowe lunga marang kebo”.

Si anak kucing banjur lunga marang kebo, nanging kebo mangsuli “Cing, rotan sing luwih gagah tinimbang aku. Yen aku wis ditaleni rotan aku ora bisa ngapa-ngapa”.

Banjur anak kucing marani rotan, pada karo liyane rotan mangsuli yen wegah dadi ibune anak kucing merga isih ana sing luwih gagah tinimbang rotan ya kuwi tikus. “Yendipangan tikus pedhot kabeh awakku”

Si anak kucing wis ngrasa kesel, ananging tetep lunga marang tikus. “Hai tikus, kowe bakal takdadekke ibuku merga kowe kewan paling gagah ing donya iki”

Krungu penjaluke anak kucing, tikus ngguyu ing jero atine  karo mbatin “Anak kucing iki dungu tur umuk. Aku ngerti yen induke wuta lan kuru dadi isin ngakoni ibune. Pengene aku dadi ibune padahal bangsaku wedi marang bangsa kucing”. Banjur tikus ngomong marang anak kucing, “hai, anak kucing yen kowe pengen duwe ibu sing gagah lungaa marang kucing. Kucing luwih gagah tinimbang aku. Bangsaku wedi karo bangsa kucing”.

Kanthi rasa kesel si anak kucing kang durhaka kuwi balik marang ibune banjur sujud, “Dhuh ibu ! kula nyuwun ngapura. Ora ana kang luwih pantes dadi ibuku kejaba ibuku dhewe. Tampanen aku dadi anakmu bu…”.

Sang induk kucing banjur nangis seseguken amarga seneng atine, merga anak sing paling disayang wis balik marang dheweke lan sadar karo salahe. Sang induk lan si anak kucing banjur urip bagya mulya.